داستان های بازمانده های زن ایرانی از سرطان پستان

سرطان پستان شايعترين سرطان زنان است که از جمله درمان های این بیماری ميتوان از جراحی، شیمی درماني، رادیوتراپی و هورمون درماني نام برد . هر یك از این درمان ها با عوارض جانبي چندي براي مبتلايان همراه است. تجربه ابتلا به یک بیماری سخت مانند سرطان پستان با تأثیرات کم و بیش ماندگار بر روان مبتلایان همراه است که حتی پس از سپری شدن سال‌ها، یادآوری خاطرات آن ناخوشایند است. از سوي ديگر سرطان پستان با تأثير بر ظاهر زنان، تصوير آنان از خويش را خدشه دار ساخته و تعاملهاي فردي، خانوادگي و اجتماعي اين بيماران را تحت تأثير قرار ميدهد.

بنابراين با توجه به داستان های این بازماندگان، چنين بیماراني نيازمند كمك در جهت سازگاري و برآورده شدن نيازهاي مختل شده خويش اند. به دنبال بهبود روشهای درمانی مدیکال و افزایش قابل توجه میزان بقا در بیماران مبتلا به سرطان پستان، پژوهشگران توجه خود را معطوف به نیازمندیهای اجتماعی و روانی نجات یافتگان از سرطان پستان کردند و دریافتند که در مراحل مختلف بیماری سرطان پستان به ویژه زمانی که بیمار ناچار است خود را با روشهای مختلف درمانی منطبق نماید و یا زمانی که بیمار مراحل پس از درمان را سپری میکند، مداخلات روانشناختی میتواند نقش بسزایی در بهبود کیفیت زندگی این افراد داشته باشد. به این ترتیب، تأمین نیازهای روانی، یک عامل حیاتی برای سلامتی بیماران مبتلا به سرطان میباشد.

علل سرطان پستان

علت اصلی سرطان سینه هنوز مشخص نیست و تقریباً همه زنان در معرض ابتلا به این بیماری هستند. عواملی مانند سابقه خانوادگی سرطان سینه به ویژه در مادر، خواهر یا دختر و همچنین سابقه سرطان سینه در فرد یا سن در اولین تولد بیش از 35 سال یک عامل خطر است. علاوه بر این، ناباروری، بلوغ زودرس، یائسگی دیررس، چاقی یائسگی و مصرف زیاد چربی های حیوانی در رژیم غذایی می تواند از مهمترین دلایل سرطان سینه در کشور ما باشد.

اثرات روانی طبق داستان های بازمانده‌های زن ایرانی از سرطان پستان

بیمـاران مبتلا بـه انـواع سـرطان دارای درجـات بالیـنی از اختـلالات روانـی هسـتند کـه دامنه این اختـلال از افسـردگی، اضطـراب، عدم سـازگاری بابیمـاری وکاهـش اعتمـاد به نفس تـا اختلالات احساسـی و تـرس از عـود بیمـاری ومرگ متفـاوت اسـت. زنان مبتلا به سـرطان پسـتان به دنبال جراحی، عضوی را از دسـت می دهندکه نماد جنسـیت و زن بــودن آنها اسـت و همیــن موضــوع باعــث ایجــاد اختــلال در تصویرذهنـی فـرد از جسـم خـود میشـود که کاهـش اعتماد بـه نفس و جذابیــت زنانــه و پــس از آن اضطــراب و افســردگی و ناامیــدی رابـرای بیمـار بـه همـراه دارد.

نتایــج پژوهشهــا طبق گفته های این افراد، نشــانگر ایــن مهــم اســت کــه در طــی درمــان افــرادی کــه از امیــد بالاتری برخوردارنــد، در تحمــل درمانهــای طولانـی، دردنـاک، عـوارض شـیمی درمانـی و پرتـو درمانـی از خـود مقاومــت بیشــتری نشــان میدهنــد.

از ســویی در مرحلــه بهبــود، افــراد امیــدوار، افــکار مثبتتــری دربــاره زندگیشــان دارنــد و گرایــش بیشــتری بــه شناســایی جنبه هــای مثبــت موقعیتهــای آسـیب زا از خـود نشـان میدهنـد، حتـی اگـر سـرطان در مراحـل پیشـرفته باشـد، بیمـاران امیـدوار میتواننـد اهـداف دیگـری ماننـد صـرف وقـت بیشـتر بـا خانـواده و لـذت بـردن از فرصـت باقیمانـده را بــرای خــود تنطیــم کننــد.

طبق داستان های این بازماندگان، بدترين تجربه، دوران شيمي درماني است. بيماران مبتلا به سرطان پستان غالباً با فاصله يك از ماه عمل جراحي، تحت درمان با داروهاي شيمي درماني قرار ميگيرند. اغلب اين بيماران شش دوره درماني با فاصله زماني حدود 21 روز را تجربه ميكنند. مجموعه درمانهاي جراحي و شيمي درماني ممكن است تأثيرات عميقي بر نگرش بيماران نسبت به زندگي ايجاد كند. بين درمانهاي سرطان پستان، شيمي درماني به علت ماهيت و عوارض، حتي از جراحي ناخوشايند تر است.

بيماران علل اصلي اين احساس ناخوشايند را حالت تهوع تكرار شونده و طاقت فرسا و از طرف ديگر ريزش موهاي سر (گاهي ابروها و مژه ) ها بيان ميكردند. اين مطالعه مانند ساير مطالعات نشان ميدهد بيماران در زمينه يادآوري خاطرات شيمي درماني نظرات مشابهي داشتند؛ بنابراين انكولوژيست ها و پرسنل در كلينيكهاي شيمي درماني بايد به اين نكته توجه كنند كه بيماران مذكور از نظر جسمي و روحي به حمايتهاي پزشكي رواني زیادي نيازمند هستند .

در کل در مورد اثرات روانی سرطان پستان بعد از اتمام درمان، اختلاف نظر وجود دارد. در حالی که بیشتر زنان با سرطان پستان به خوبی کنار می آیند، برخی ممکن است همچنان متأثر از عوارض روانی بیماری باشند. پژوهشها حاکی از آن است که زنان جوانتر و در سنین پیش از یائسگی در معرض عوارض روانی بیشتری هستند. اکثر بیماران احساسات مختلفی همچون احساس عصبانیت، مظلوم واقع شدن و مکافات گناه را هنگام شنیدن تشخیص بیماری سرطان تجربه کرده بودند. برخی بیماران عبارت «چرا من» را به کار میبردند. بروز چنین احساساتی در بیمارانی که با خبر بدی همچون سرطان روبرو میشوند از نظر روانشناختی معمول است.

همچنین در مطالعه ای، آشفتگی جسمی، روانی و اجتماعی بیماران در هنگام مواجهه با خبر بیماری بیان شده است. آنچه حائز اهمیت است واکنش پزشک به چنین احساسات و چنین سؤالاتی از جانب بیمار است. پزشکان و سایر اعضای تیم پزشکی بهتر است با توضیح علل فیزیولوژیکی و آسیب شناختی بیماری به زبان قابل فهم، در یافتن پاسخ صحیح و عدم ارتباط آن با اعتقادات یا مکافات عمل به بیمار کمک کنند. بسیاری از بیماران، بیماری خود را خواست پروردگارشان میدانستند و بیان میکردند که با اعتماد به پروردگار میتوانند به زندگیشان ادامه دهند. بدین ترتیب آنها بیماری را به عنوان بهانه ای برای تقویت معنویت و ارتباط بیشتر با پروردگار شناخته بودند.

زمان میتواند عامل مؤثری برای سازگاری با بیماری سرطان باشد. مراحلی که فرد برای پذیرش ابتلا به سرطان پشت سر میگذارد و اضطرابهای تجربه شده در مورد تغییر ظاهری بدن و ترس از مرگ به مرور زمان کاهش می یابد. باید به بیماران مبتلا به سرطان پستان کمک کرد تا به مرحله جدید زندگیشان وارد شوند و نیازهای روانی آنان شناخته شود. تحقیقات نشان داده است ارتقای مهارتهای ارتباطی پزشکان درگیر در این حوزه شامل انکولوژیستها، جراحان، رادیوتراپیستها و ...جهت تعامل صحیح با بیماران و اطمینان دادن به بیمار از رها نکردن بیمار و تلاش همه جانبه در راستای درمان وی و نیز انجام مشاوره های روانپزشکی و حمایتهای روانی از بیماران، در تطیبق با وضعیت جدید حاصل از بیماری و پذیرش درمان از سوی آنان نقش بسزایی دارد.

• سرطان سینه استیج صفر چیست؟
  تاریخ انتشار : 1401-10-19تاریخ بروز رسانی : 1403-07-07


• سرطان سینه در بارداری
  تاریخ انتشار : 1401-11-22تاریخ بروز رسانی : 1401-12-04


• بیماریهای خوش خیم و بدخیم پستان کدامند؟
  تاریخ انتشار : 1400-08-06تاریخ بروز رسانی : 1402-06-13


• تغییرات پوستی که نشانه سرطان سینه است؟
  تاریخ انتشار : 1400-12-24تاریخ بروز رسانی : 1403-07-21


• طول دوره پرتو درمانی در سرطان سینه چند روز است؟
  تاریخ انتشار : 1400-02-02تاریخ بروز رسانی : 1402-06-12